Niets gaat zoals je dat verwacht

Ik ben nu 4 dagen in Indonesië en zoals Franciene net tegen me zei, geen enkele dag gaat zoals je had bedacht. Ach zo erg zal het toch niet zijn? Ja zo erg is het wel. Hier komt een verslag van de afgelopen 2 dagen.

Onze 2e dag op Gili zouden we lekker gaan snorkelen. We hebben ons laten vertellen dat het er heel mooi zou zijn, inclusief een turtle spot. De eigenaar van ons hotel bracht ons netjes naar de tent waar we mee zouden gaan snorkelen. We waren wat aan de laten kant, oeps! Mijn schuld. De eigenaar was daar minder blij mee want hij kon nu alleen maar een eitje voor ons bakken. Leek ons prima, daar konden we wel even op snorkelen. Snel ons ontbijt naar binnen gewerkt en achter de eigenaar aangehobbeld. Gezellig door de achtertuin en bouwplaats, wat moeten die mensen wel niet gedacht hebben? Eenmaal bij het tentje aangekomen kregen wij echt het idee dat we te laat waren, zo gestrest als ze om ons heen liepen en hoe ze tegen ons spraken. We werden vriendelijk verzocht (ahum) om op de boom te gaan zitten en te wachten. De boot zou om half 11 vertrekken, maar uiteindelijk hebben we nog zeker 20 minuutjes op de boom gezeten en gekeken hoe een man bezig was om een boot water vrij te maken. Na 20 minuten was het mannetje klaar, was het 11 uur en moesten wij op die boot, als dat maar goed gaat?
De eerste stop was, volgens mij, de turtle spot en was het tijd om onze eerste duik te nemen. We vonden als snel een schildpad. Een best grote en we zijn er met ze 2e een tijdje achterna gezwommen. Ondertussen was de helft van de groep al het water uit, omdat er 1 meisje in paniek was??? Verder was de spot niet heel mooi en waren er ook geen andere schildpadden en gingen wij er ook maar uit. Er stond alleen een hele sterke stroom en we werden bijna onder de boot getrokken, daarnaast liet die gast op de boot ook de motor gewoon draaien, waardoor je ook nog moest oppassen dat je niet geraakt werd door de schroef. Dit kon alleen maar nog een hele interessante dag worden.
Stop 2 was al een stuk mooier. Veel mooier koraal en beter te zien, omdat het er veel minder diep was. Hier hebben we veel mooie visjes gezien en wisten we nog een schildpad te spotten. Echter waren we ook hier snel uitgekeken. Ik ben geloof ik een beetje verwend geraakt, want heb in Australie veel mooiere riffen gezien. Na deze stop zijn we gaan lunchen bij een tentje op Gili Air. Daarna was er nog 1 snorkel stop, hier was ik stiekem wel blij mee, was het gewiebel van die boot echt wel zat en wilde wel gewoon weer fijn aan land. De laatste stop viel helaas ook een beetje tegen. Hier lagen veel andere bootjes en ging het vooral om het voeren van de vissen. Nadat die gast op onze boot het weer bijna gepresteerd had om over ons heen te varen was ik er echt klaar mee. We hebben nog even rond gezwommen daar en mooie gekleurde vissen gekeken en toen weer aan boord terug naar Gili Trawagan.
Na snel even een koude douche op onze kamer, want er was geen warm water. Hebben we over het eiland gewandeld en hebben we onze boot geboekt terug naar Bali. Jammer dat het zo bewolkt was en dat we niet de zon in de zee konden zien zakken. Hierna nog even een kaarsje aangestoken en daarna gegeten en terug naar ons hotel.

De volgende dag zouden we terug gaan naar Bali, maar er lag een briefje op de tafel buiten dat de boot niet ging, goed en nu? We hebben ontbeten en zijn naar de tent gegaan waar we onze boot hadden geboekt. We konden wel terug naar Bali, maar dan met de ferry. Nou ja ook prima. We hebben nog even onze tas gehaald met paard en wagen om tijd te besparen, maar dat doe je ook niet voor je lol haha. We rolden bijna uit het karretje vandaan en het was een heerlijk hobbel weggetje. Na onze koffers te hebben opgehaald was het wachten op wat er ging gebeuren. Op een gegeven moment moesten we een man volgen naar een klein houten bootje. Daar gingen we echt met 50 personen en koffers en tassen op. Iedereen stormde naar de boot alsof het de laatste was die vanaf Gili zou vertrekken. Ik wil ook niet weten hoeveel paniek er zou uitbreken als we zouden zinken of iets, want er waren zeker niet genoeg reddingsvesten. Gelukkig kwamen we droog op Lombok aan. Hier moesten we van de boot, maar er was nergens een ferry te vinden. We werden in een bus geladen. Niemand wist waar we heen gingen of hoe lang het ging duren. Dit is toch wel gek hoor! Na ruim 2 uur in de bus moesten we uit de bus en onze bagage gaan zoeken. We moesten nog even wachten en daarna naar de ferry toe. Deze tocht zou nog eens 4 uur gaan duren naar Bali toe. Weer op een boot! Om 8 uur s avonds waren we eindelijk op Bali, maar hadden we wel met de bus een deel van Lombok gezien. Toch nog een voordeel uit dit hele gedoe. Nu alleen nog een taxichauffeur die ons rond deze tijd nog helemaal naar Lovina wil brengen wat nog 3 uur rijden van Padang Bay was. Gelukkig hebben we die gevonden en konden we ons hotel bellen dat we iets later waren. Heerlijk over een slinger paadje door de bergen. Om half 12 waren we in Lovina en waren we blij dat we konden gaan slapen. Wat een lange dag!

Vandaag hebben we vooral bij het zwembad gelegen en hebben we een dolfijnen tour geboekt voor morgen, want die heeft Franciene nog niet gedaan natuurlijk :-p ook moeten we straks nog gaan bedenken hoe we morgen in Ubud komen en onderweg nog dingen gaan zien, zodat we niet alleen maar in de auto zitten.

Sorry voor het lange verhaal, maar geen enkele dag gaat hier zoals je verwacht en de cultuur is hier zo anders dan in Australie. Ik zal niet zeggen dat Australie beter is, absoluut niet. Elk land heeft zij charmes en eigenaardigheden. Dat maakt reizen ook zo leuk!